Konfrontujemy ze sobą wizje historyczne z najnowszymi, przyglądając się temu, co w kwestii starć sztuki z politycznością przeszłość może zaproponować teraźniejszości, ale też temu, co teraźniejszość może zaproponować przeszłości (archiwa bowiem nigdy nie są domknięte).

Intencją niniejszej książki jest zatem krytyczna analiza sposobów, dzięki którym zarówno teatr, jak i inne dziedziny sztuki odbijały i odbijają tendencje wyraźnie wyczuwalne w wymiarze społecznym, wzmacniając zarazem ich polityczny ciężar. Podobnie jak Lehmann łączymy polityczność ze stosunkami władzy w społeczeństwie, jednak w przeciwieństwie do niego widzimy, że wskazywane przez niego formy oporu – „terror, anarchia, szaleństwo, desperacja, śmiech, powstanie, aspołeczność” – ani nie są niepolityczne, ani nie mają mocy jedynie podważania normatywnych sposobów zachowań. Wszystkie te gesty podejmowane przez sztukę mają bowiem charakter performatywny. Sprawczo działają w obrębie testowania nowych możliwości i dzięki projektowaniu nowych światów – poszerzenia pola percepcji. Trzeba w tym kontekście powtórzyć i odpowiedzieć na pytanie, które sformułował Rodrigo García: „Czy to nie jest działanie polityczne?”.

Fragment Wprowadzenia

ISBN: 978-83-66983-11-3
ISBN: 978-83-7589-018-1

378 stron, format B5
oprawa twarda

Cena: 30,00 zł